Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
dəbilqə — is. Döyüşçülərin başlarına qoyduqları metaldan tökülmüş papaq; taskülah. <Molla Cabbar:> Bir dənə uzun bayraq, dəbilqədən, qalxandan, qılıncdan eşşəyə yükləyib düşəcəyəm kəndbəkənd. Ə. H.. Qılınc və nizələrin əsər etmədiyi dəmir geyimlər və … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəbilqəli — sif. Başına dəbilqə qoymuş. Dəbilqəli döyüşçü … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Ergebnisse der Kommunalwahlen in Dresden — Stadtratswahl 2009 in Prozent … Deutsch Wikipedia
beyzə — ə. 1) yumurta; 2) dəbilqə. Beyzei xurşid Günəşin dairəsi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
miğfər — ə. dəmir papaq; dəbilqə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
miğfəri — ə. dəbilqə şəklində olan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
taskülah — f. döyüşdə başa qoyulan dəmir papaq; dəbilqə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xud — f. taskülah, dəbilqə f. öz(ü) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
beyzə — is. <ər.> köhn. 1. Yumurta. 2. Dəbilqə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kaska — <fr. casque, əsli isp.> Əsasən metaldan olan baş geyimi; dəbilqə, taskülah. Zabitin kaskası on addım kənara dığırlandı. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şlem — <rus.> bax dəbilqə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
